19 Temmuz 2009 Pazar

Bona Dea'dan...

Kalbin örtüsü açılır
Kirpik aralığında şenlik
Iskalama
Bir tel bile
Süzül, korneanın çelik hışmından
İki göze birden düştüyse düş -oyulur yürek duvarı-
Yumuşaktır
Düş-ersin-
Haz/ sonsuz uçuruma
Işık kırılarak içine alır karanlık yorulur gün an’da küçülür kaybolur
Bir-leşir- düş,
İç/eri-nin suyu çekilir çöldür artık kum yatağında kavrulur
Sıcak atıyor nabız birazdan duracak korkusu daha da hızlı yayılıyor bedene
Uzun keskin acı bir siren sesiyle nabzım avucumda ıslak ve canlı birdenbire…
Göğsümün kafesinde çarpışma –kaçacak yer yok-
Kır hadi…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder