hazirandı,
toprağın kalbine giden damarlar genişlemişti iyice, önce kabarıyor sonra içine alıyordu suyu, iştahlıydı…
hazirandı,
kiraza durmuştu dallar, cömertti güneş, sere serpe yayıyordu ışığını, anlamsızca neşeliydi çocuklar…
hazirandı,
dünyanın en uzun günündeydi takvim,
biri geldi,
“bütün acılarını silmeye geldim” der gibi
göğsümdeki ölü parçasına…
(siyah bir bulut
etinden tırnakladı sesizliği
ay kırıldı)
hazirandı
dünyanın en kısa gecesindeydi takvim,
çoktan başlamıştı yaz,
oysa, sarmıştı bedenimi ömrümdeki en keskin ayaz…
*kiraz mevsimi bitti.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder